23
ἐπειδὰν δὲ πάντα ἀναλώσῃ τῇ ῥύμῃ τῆς γλώττης τὰ ἡμέτερα, [*] [*]
527
πάλιν τὰ τῶν γειτόνων, κἂν μηδὲν ἔτι φαίνηται, ὀνεί- ρατα διηγεῖται πλάττουσα κἀκεῖνα, μὰ τοὺς θεούς, ὧς ἐμοὶ δοκεῖ. οὐ γὰρ καθεύδει γε, ἀλλὰ καὶ ἡ νὺξ εἰς νυκτηγορίαν αὐτῇ πολλάκις παραναλίσκεται, κἂν βια- σθεῖσά ποτε παραδέξηταί τι τοῖς ὀφθαλμοῖς ὕπνου, πάντα αὐτῇ πλὴν τῆς γλώττης κοιμίζεται, ἡ δὲ τὸ αὑτῆς ἀπεργάζεται καὶ γίγνεταί μοι χαλεπωτέρα τῶν ἐμπίδων.